Hoera! We hebben een Red Dot Award... gekocht
Gepubliceerd op maandag 29 augustus 2011
Column
Hoera! We hebben een Red Dot Award... gekocht
Prijzen dus. Content Strategy, mijn buren links beneden, hebben er dit jaar al eentje in de wacht gesleept. Ook The Prototyping Lab, drie deuren verderop, viel nog niet zo lang geleden in de prijzen. Op de Horecava kreeg dit bedrijf een Innovation Award voor de PlacePad Gastro, een nanotechnologisch slim uitgedokterd matje dat voorkomt dat snijplankjes gaan wiebelen als koks hun vlees snijden. Het gaat nog verder. Onze Franse huisfotograaf Pierre Crom won de Zilveren Camera... net niet. Hij werd tweede met een reportage over Oranjefans in onze volkswijken.
Wie heeft hier eigenlijk geen prijs gewonnen of eervolle vermelding gekregen? De Caballero Fabriek zit vol met prijswinnaars. En als creatieve ondernemers geen prijs winnen... dan kopen ze er een. Toevallig weet ik dat het ontwerpbureau Trapped in Suburbia een tijdje geleden een Red Dot Award heeft aangeschaft. Deze quote haalde ik van hun website: ‘Meer dan 6.000 inzendingen en 600 winnaars. Als je wint mag je ‘m kopen. Voor een kleine 1.200 euro. Wij blij dat we maar twee projecten hadden ingestuurd.'
Prijswinnaars zijn sexy. Ze mogen met celebrities als Annemarie van Gaal op de foto. Welke gezonde Hollandse jongen wil dat nou niet? Grrr... soms fantaseer ik er zelfs over. Dan zie ik mezelf ergens als winnaar worden uitgeroepen. In mijn stoutste dromen word ik het podium op gevraagd, waar ik met een paar welgemikte oneliners de zaal voor me weet in te nemen. Annemarie van Gaal staat al te wachten met bloemen. Ge-wel-dig gevoel.
Denk nou niet dat ik nooit iets gewonnen heb. Als 8-jarig ventje werd mijn schildertalent al ontdekt door de jury van de Biotex-wedstrijd. Als beloning mocht mijn geschilderde ekster maar liefst twee weken in Museum Boymans van Beuningen hangen. Een paar jaar later op de brugklas won ik een sticker omdat ik een honkbal tot over de middellijn van een voetbalveld had gegooid: 56 meter. Ik ben er nog steeds trots op. Geen gelegenheid laat ik onbenut om op verjaardagsfeestjes het gespreksonderwerp op mijn atletische vermogens of scherpe schildersoog te krijgen. Maar veel indruk maken doet het niet. Als ik als broodschrijver nog een beetje wil meetellen, moet er een echte prijs aan te pas komen. En juist dat is nu makkelijker dan ooit. Trek je portemonnee en alle credits zijn voor jou.