Business intelligence no talk area voor bedrijven

Gepubliceerd op vrijdag 17 februari 2012

Hoe gaan bedrijven om met de enorme databergen in hun computerbestanden? Vinden ze er de gouden pareltjes waarmee ze hun bedrijfsvoering verbeteren of klanten beter bedienen? Of raken ze onder de databerg bedolven? Een van mijn opdrachtgevers wil er een verhaal over. De opdracht: vind vijf interessante cases. Deadline: 17 februari. Moet lukken, denk je. Maar dat viel tegen.

Uw verslaggever benaderde twaalf organisaties met de vraag of ze mee wilden werken aan dit artikel. Het verzoek werd telefonisch toegelicht, vragenlijsten werden doorgestuurd, procedures uitgelegd. Bellen, bellen, bellen. Nee mevrouw, geen addertjes. Ja meneer, u krijgt de gelegenheid de concepttekst te checken op feitelijke juistheid. Komt helemaal goed.

Maar het kwam niet goed. Geen enkel verzoek leidde uiteindelijk tot een interview. Hierbij de opsomming. Vodafone en Sligro Food Group vonden het nog "te vroeg" om hieraan mee te werken. FC Twente zag er vanaf vanwege een te drukke agenda van de verantwoordelijke man André Kooij. Triodos Bank en de KLM zagen onvoldoende aanknopingspunten. De ANWB liet weten dat de verantwoordelijke persoon in Australië zat. Ook Vlisco, GroupM, Riviera Maison en E.ON wilden of konden niet meewerken. Leveranciers van BI-systemen IBM en Incentro waren bereid op zoek te gaan naar interessante cases maar kregen het niet voor elkaar er een te vinden die medewerking wilde verlenen.

Voor elke afzonderlijke afmelding is wel begrip op te brengen. Maar twaalf keer ‘nee' lijkt een tendens. Wat is hier aan de hand? Dat is de vraag. Hebben deze bedrijven hun zaakjes niet op orde? Of hebben ze alles in kannen en kruiken en zijn ze niet van plan strategische informatie met de buitenwereld te delen? Het zou zomaar kunnen, zowel de ene als de andere optie. Maar het blijven opties. Business intelligence: in februari 2012 wordt er niet over gesproken.