
Het bestuur van de VSP met tweede van links oprichter Marlon Uljee
Studenten strijden voor academische vrijheid
Gepubliceerd op maandag 14 april 2025
Psychologie-student Marlon Uljee, oprichter van de Vrijmoedige Studentenpartij, strijdt voor academische vrijheid op universiteiten. Uljee constateert dat studenten binnen "links-ideologische" lijntjes moeten kleuren om hun diploma te halen. Voor onderzoek dat vraagtekens plaatst bij het officiële narratief (te zien op het NOS-journaal) krijgen studenten niet de benodigde begeleiding van docenten. Het resultaat is pseudo-wetenschap. Uljee: “Tegengestelde standpunten moeten juist geconfronteerd worden met elkaar.”
“Neem vooral foto’s. Het is goed dat mensen zien wat hier gebeurt.” We zijn in de Pride Library, een met regenboogvlaggen en links-activistische flyers opgeleukt lokaaltje op de Vrije Universiteit in Amsterdam. Hier is een collectie van honderden boeken te vinden voor de LGBTQAI+-gemeenschap. Marlon Uljee (24), student psychologie en oprichter van de Vrijmoedige Studentenpartij (VSP), wijst op de titels: ‘Girls will be Boys’, ‘Unmasking the Masculine’, ‘Gender Space Architecture’, ‘Sister & Brother’, ‘Kunstliche Geschlechter’, ‘Technologies of Gender’, etc.
Uljee: “Helemaal prima dat die boeken er zijn. Wij zijn niet tegen het onderzoeken van queer- en gendervraagstukken. Studenten moeten vrij zijn in hun keuzes. Maar waarom moet hier een speciale bibliotheek voor worden opgericht? Waarom financiert de universiteit dit? Ik denk omdat diversiteit en inclusie heel goed passen binnen de dominante globalistische ideologie op veel Nederlandse universiteiten. Kijk maar om je heen. Je struikelt hier over de SDG-stoeptegels. Overal hangen regenboogvlaggen. De universiteit is doorgeslagen, knettergek. Het scherpe debat over tegengestelde standpunten is ver te zoeken. Daarom strijden wij voor academische vrijheid. Verschillende perspectieven, hoe uitdagend ook, moeten juist geconfronteerd worden met elkaar.”
De VSP werd opgericht in maart 2023 en behaalden meteen twee zetels in de Universitaire Studentenraad van de VU. De boodschap vond veel weerklank en nu, twee jaar later, worden vier van de elf zetels door VSP-leden bekleed. Er is uitbreiding gaande naar de UvA en de universiteiten van Leiden, Utrecht, Groningen en Nijmegen. Naast voor de hand liggende partijstandpunten zoals ‘gelijke rechten’ en ‘kansen voor iedereen’, staat de VSP voor een hele reeks standpunten die op veel universiteiten minder vanzelfsprekend klinken, zoals behoud van het Nederlands als academische taal, het onderwijs vrijwaren van censuur en indoctrinatie, trots zijn op de Nederlandse geschiedenis (in plaats van schuldig en excuserend) en afschaffen van safe spaces(waar confrontaties met andere ideeën worden ingeperkt).
Uljee: “Wij zijn niet tegen woke. Wij vinden het prima als studenten in een latexpak door de universiteit willen lopen. Een beetje gek, maar prima. Het gaat ons om de academische vrijheid. Wij geloven in een omgeving waarin iedereen wordt aangemoedigd om geconfronteerd te worden met andere perspectieven. De cancelcultuur, waarbij individuen worden geboycot of gestraft vanwege hun mening, staat haaks op onze overtuigingen. Wij pleiten voor open debat en discussie, waarbij we meningsverschillen zien als kansen om te leren. Ons doel is een omgeving waarin verschillende stemmen vanzelfsprekend gedijen, zonder dwang.”
Academische vrijheid is het recht om zonder drempels of beperkingen wetenschappelijk onderzoek te doen en de resultaten daarvan te verspreiden. De maatschappelijke betekenis van academische vrijheid wordt breed onderkend. Volgens de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens heeft elk individu het recht om te delen in de vooruitgang van de wetenschap. Academische vrijheid garandeert de ruimte om onderzoek te doen op elk terrein. Hierbij mag elke wetenschappelijke methode worden toegepast en is er volledige vrijheid om de onderzoeksresultaten bekend te maken op welke wijze dan ook.
Met politiek heeft academische vrijheid in principe niets te maken. In politiek was Uljee dan ook nooit geïnteresseerd. Totdat corona kwam in 2020. Hij constateerde dat veel van wat er werd gezegd en geschreven, niet klopte, en ging op onderzoek uit. Hij had het gevoel dat er een dwingende globalistische ideologie schuil ging achter de façade van vrijheid en dat veel universiteiten en HBO’s nogal links-activistisch waren en intolerant tegenover andersdenkenden. Ook zag hij dat veel studenten niet zichzelf durfden te zijn en niet hun mening durfden te geven over vaccinaties en mondkapjes. Zijn inzichten waren de voedingsbodem voor oprichting van een politieke partij.
Sindsdien zijn er nogal wat conflicten geweest. Uljee: “We worden extreemrechts, nazi’s, fascisten, homohaters, vrouwenhaters, anti-semitisch en islamofoob genoemd. Wij haten alles, daar komt het zo’n beetje op neer. Dat we zoveel kritiek krijgen, zie ik als een teken dat we goed bezig zijn. Maar vermoeiend is het wel. De universiteitskrant Ad Valvas demoniseert ons al twee jaar. Laatst hadden we een stand op een infomarkt. Een VU-medewerker trok onze posters van de muren en verscheurde onze flyers. ‘Landverraders!’, werd er geroepen.”
Ook een gender-enquête viel niet lekker. Uljee: “In de centrale hal hadden we een bord neergezet met de vraag: ‘Hoeveel genders zijn er? Twee of meer?’ Mensen konden anoniem een streepje zetten en 75 procent vond dat er maar twee genders zijn. Linkse studenten gingen klagen bij de Facilitaire Campus Organisatie (FCO) en die heeft ons weggestuurd. Onze benadering van de wetenschap moet stoppen omdat zij zich sociaal geïntimideerd voelden. Zo wordt ons de mond gesnoerd. In plaats van hun standpunt met argumenten te verdedigen, proberen ze ons weg te pesten. Daar schieten ze zelf ook niks mee op. Een belangrijke vaardigheid van een student is weerbaarheid. Je moet ertegen kunnen als mensen het niet met je eens zijn. Maar we leven in een slachtoffercultuur. Zwakte wordt geïdealiseerd.”
Uljee stelt dat studenten worden “geïndoctrineerd” om in een bepaalde richting te denken door “een linkse kliek” van bestuurders, docenten en wetenschappers die elkaar de hand boven het hoofd houden: “Zij bepalen de richting en houden hun ideologische monopolie in stand door geen personeel aan te nemen dat anders denkt over woke, gender, klimaatverandering of politiek. Als studenten binnen de ideologische kaders blijven, worden ze niet tegengewerkt en halen ze gemakkelijk hun punten.”
Waar komt die dwang vanuit de universiteit vandaan? Uljee: “Interessante vraag. Ik denk vanuit het cultuurmarxisme. Die stroming, ontstaan in de jaren zestig van de vorige eeuw, veronderstelt dat een links-marxistische elite de traditionele westerse cultuur wil afbreken via radicale sociale hervormingen. Als je dat wilt onderzoeken, krijg je geen steun van docenten. Die censuur geldt voor veel onderwerpen. Hoeveel effect heeft de mens op klimaatverandering? Mag niet. Wat zijn de negatieve gevolgen van immigratie? Mag niet. Ikzelf zou graag onderzoeken hoe de bevolking reageert op demografische verschuivingen door de komst van immigranten. Wat is het effect op sociale cohesie? Dat is een no go. Voor het schrijven van mijn scriptie mag ik kiezen uit een lijst met 22 onderwerpen, waar ik me helemaal niet in herken.”
Door de grote belangstelling voor de VSP, en niet alleen vanuit Nederland, voelt Uljee zich gesterkt: “Ons geluid leeft internationaal. We zijn bij het Donau Instituut in Boedapest geweest en uitgenodigd voor een congres in Zweden, gefinancierd door de European Conservative Students, een onderdeel van het Europees Parlement. We zijn in Rome geweest bij de Atreju-conferentie, een evenement georganiseerd door Fratelli d’Italia, de partij van Giorgia Meloni. Daar hebben we gesproken over academische vrijheid met studenten uit Roemenië, Tsjechië, Polen, Duitsland, IJsland, Spanje, Argentinië en Venezuela. De beweging groeit. Wij vertegenwoordigen de zwijgende meerderheid.”